Dawna Łeba położona była na zachodniej stronie rzeki Łeba. W miejscowości stał wówczas Kościoł św. Mikołaja. Po sztormie z 1558 roku i następnym w roku 1570 miasto w dużej części zostało zniszczone. Mieszkańcy porzucili zniszczony teren i przenieśli się na prawy brzeg rzeki. Dawne miasto dalej było niszczone przez siły natury. W 1590, na nowym terenie, rozpoczęto budowę nowego kościoła (pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny), do którego użyto odzyskany materiał budowlany z dawnej świątyni. Do dziś zachowała się jedynie część muru ceglanego, który stoi w tym samym miejscu co kiedyś (ul. Turystyczna). Widoczny fragment to najprawdopodobniej narożny fragment lewej nawy głównej. Szczątki świątyni wpisane są do rejestru zabytków.