Jezioro Sarbsko (kasz. Jezoro Sôrbskò, niem. Sarbsker See) to jezioro przybrzeżne na Wybrzeżu Słowińskim we wsch. części otuliny Słowińskiego Parku Narodowego. Powstało przez odcięcie zatoki morskiej piaszczystą mierzeją, utworzoną w wyniku akumulacyjnej działalności morza. Ma 677 ha powierzchni, 6,58 km długości, 1,24 km szerokości i 7,82 mln m3 objętości. Przez jezioro przepływa rzeka Chełst, która jest prawym dopływem rzeki Łeby.
Jezioro Sarbsko, podobnie jak położone bardziej na zachód – Łebsko, ma charakter zbiornika kryptodepresyjnego, z dnem położonym 2,7 m p.p.m. Jest eutroficzne, tzn. posiada znaczną zawartość pierwiastków biogennych oraz materii organicznej w wodzie i osadach dennych a także polimiktyczne, tzn. charakteryzuje się wielokrotnym mieszaniem wód w misie jeziornej w ciągu roku. Maksymalna głębokość akwenu to 3,2 m, średnia – 1,2 m.
W otoczeniu jeziora dominują lasy (58 %) oraz tereny użytkowane rolniczo: łąki, pastwiska (25%) i grunty orne z luźną zabudową (16%). W jego bezpośrednim sąsiedztwie nie ma pól uprawnych. Jezioro nie jest odbiornikiem ścieków, w jego pobliżu nie ma też żadnych istotnych zagrożeń (składowisk śmieci, wysypisk, ferm itp.).
Prowadzi się na nim gospodarkę rybacką. Wokół akwenu zachowane są bufory ochronne w postaci pasa drzew i krzewów, a brzegi porośnięte są roślinnością wynurzoną. W południowej jego części znajduje się wieś Nowęcin, z plażą, wypożyczalnią sprzętu turystycznego, ośrodkami wypoczynkowymi i pokojami gościnnymi oraz niewielka osada – Przybrzeże. Akwen ten jest bardzo popularny wśród miłośników wędkarstwa i sportów wodnych – głównie windsurfingu. Położony na wschód od Łeby daje możliwość spokojnego wypoczynku i pełnego relaksu.
Zdjęcia: Paweł Dominiczak, Marek Drzewowski